--ŞİİRLER--

Son İki Gün

İki gün var ayrılığa
Daha şimdiden hasretin günleri bir bir sayılmakta
Yüreğim git diyor gönülden yolcu ederken seni
Bir yanım tutuk kalsan ne değişir sanki

İki gün var ayrılığa
Umuda yolculuk gibi düşlerim suskun gözlerim
Dilim çözülmüş şarabın kıvamında
Bir masada son akşam sohbetleri
Alıp başını gitmiş hatıralar gibi özledim seni

İki gün var ayrılığa
Gitmeden yangınına düştü yürek
Gitmeden dönüş hesaplarına

İki gün var ayrılığa
Bir suçlu gibi yüreğim, başım eğik sanki karşında
Önce dikenler döküldüler güllerden önce yollarıma
Karanlık bir vadinin sonuna ertelendi renklerim
Gitmeden dönülmez bilirim
Saymadan geçilmez günlerden
Yaşanmadan öğrenilmez hasretin

Yalan....
En sevdiğim şarkıların sözleri gibi bu da yalan
Daha gitmeden hasretini başladım yaşamaya

İki gün var ayrılığa
Geçer mi? Geçer elbet
İki gün varken ayrılığa
Yüreğini bırakıpta git uzaklara...


DEVAMI GELECEK...

saol

güzel olmuş

kim yazmış bunları

aysun çarkacı die birinin

Hep böyle çocuksu mu bakar senin gözlerin?
Hep böyle içinde uzak bir ışık mı yanar?
Bakışlarında beni dinlendiren bir şey var;
Kıyısındaymış gibi en sakin denizlerin...
Bir yelkenliyim şimdi ben senin limanında
Fırtınalardan geldim sende dinleniyorum.
Bu huzur, bu sessizlik hiç bitmesin diyorum;
En eşsiz dakikalar sürsün senin yanında...
Hiç yumma gözlerini, ışığın eksilmesin,
Gündüzüm aydınlığım, ipek böceğim benim!
Güz bahçemde açılmış o son çiçeğim benim!
Yorgun kalbim seninle elem nedir bilmesin;
Ayırma gözlerimden çocuksu gözlerini,
O sakin o yalansız, o kuytu gözlerini

ÜMİT YAŞAR OĞUZCAN

üçüncü şahsın şiiri
gözlerin gözlerime değince
felaketim olurdu ağlardım
beni sevmiyordun bilirdim
bir sevdiğin vardı duyardım
çöp gibi bir oğlan ipince
hayırsızın biriydi fikrimce
ne vakit karşımda görsem
öldürecegimden korkardım
felaketim olurdu ağlardım

ne vakit maçka'dan geçsem
limanda hep gemiler olurdu
ağaçlar kuş gibi gülerdi
bir rüzgar aklımı alırdı
sessizce bir cigara yakardım
parmaklarımın ucunu yakardın
kirpiklerini eğerdin bakardın
üşürdüm içim ürperirdi
felaketim olurdu ağlardım

akşamlar bir roman gibi biterdi
jesabel kan içinde yatardı
limandan bir gemi giderdi
sen kalkıp ona giderdin
benzin mum gibi giderdin
sabaha kadar kalırdın
hayırsızın biriydi fikrimce
güldü mü cenazeye benzerdi
hele seni kollarına aldı mı
felaketim olurdu ağlardım
Atilla İlhan

Usulca çek git..
Gitmek kavlidir şimdi söylediğin söz
Hıçkırarak..Yutkunarak
Bir o kadar da ağlamaklı..

Gözüm ol!
Savrulup;
Yaprak yaprak kop benden
Gövdeni gövdeme yaslama,
Usulca çek git…
Çaresizlik okumadan gözlerimde
Sigaramın dumanında hayal kalıp;
Niyesi olmasın..
Bahanesi kalmasın,
Acıyan yanlarında soruların,
Git..Sadece git…
Kırık dökük bi okuma olsun;
Aceleci telaşlarda..
Hesapsızlık adına verdigin;
Fotografın…
Sonrası zaten giden gitmiştir;
Ağlamaklı…
Yada sakin,
Ne fark eder…

ben bu şaiiri bi,liyorumacayip güzel şiirleri var bazıları aradığım şiirlerdi sağol çok teşşekür ederim

Abartılmış Sevdalar

bazen öyle bir an gelir ki
abartılmış sevdanızın
gerçekle yüzleşmesini yaşarsınız
sizi çok sevdiğini sandığınız ses
geçiştirmek için bir seni seviyorum kondurur
yüreciğinize
en kimsesiz en ilgiye aç halinizde

halbuki içten bir canım
kaç seni seviyorum eder değil mi
yalnız hissedersiniz kendinizi
sığınmaK istersiniz delice
sarılmak ağlamak sonra da gülmek
ışık açıktır ama etraf karanlık gelir
yazdır ama nedense soğuktur
hava durumu bozuktur gönül yaylarında
kar yağar abartılmış sevgilerinize birden
kim seviyor ulan bu dünyada beni gerçekten
diye haykırmak ister yürek değil mi
Annem dersiniz buruk sesinizle
ama yok o da nafile
zaten o sayılmaz ki

işte bazen böle gelir
bazen düzelir ama
kanarsınız yine abartılmış sevgilerinize
kimsesizliğin hikayesidir işte bu
yanlış bir yerdeyim dedirtten hikaye
herkes bilir herkes yaşar bu hikayeyi
tıpkı benim şu an yaşadığım gibi
insanoğlu olmaktan gelir
bu hikaye
en az abartılmış sevgileriniz kadar
abartılmıştır
biraz eksik çoğu fazla !